เรากำลังพูดถึงอะไรเมื่อเราพูดถึงกีฬา? เนื่องจากข่าวการแพร่ระบาดของ covid-19 เริ่มรุมเร้า โลกทั้งโลกถูกกัดเซาะโดยชีวิตทางสังคมของเราอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน เราจึงเผชิญ (แม้ว่าจะไม่ใช่ครั้งแรก) กับความเป็นจริงที่น่าอึดอัดมากมาย: ระบบเศรษฐกิจของเรานั้น ไม่สมบูรณ์
เราไม่พร้อมสำหรับสิ่งนี้ วิถีชีวิตของเราไม่ยั่งยืน และอื่น ๆ อีกมากมาย
อย่างไรก็ตาม การตระหนักรู้ที่ยากที่สุดก็คือ ไม่ว่าผู้คนจะพยายามสร้างความแตกต่างให้กับตัวเองมากแค่ไหน และยึดมั่นในภาพลวงตาของภูมิคุ้มกัน เราทุกคนล้วนเชื่อมโยงถึงกัน และเปราะบางเช่นนี้ เราได้รับแจ้งอย่างเฉียบขาดถึงความเป็นมนุษย์ของเรา แต่เหตุใดการยอมรับนี้สำคัญต่อการเล่นกีฬา เพราะโดยพื้นฐานแล้วกีฬาเป็นปรากฏการณ์ของมนุษย์ และดูเหมือนว่าสิ่งนี้จะถูกลืมไปนานแล้วเนื่องจากอีเวนต์หลังงานถูกยกเลิก ลีกอาชีพจึงระงับกิจกรรม และอุตสาหกรรมกีฬาเริ่มรู้สึกถึงผลกระทบทางการเงินจากการระบาดใหญ่ของโควิด-19 ผู้มีส่วนได้ส่วนเสีจำนวนมากในจักรวาลกีฬา (ซึ่งขยายไปไกลกว่า ‘อุตสาหกรรม’) เริ่มมีส่วนร่วม การสนทนาเกี่ยวกับสิ่งที่คาดหวังได้ในอนาคต ความท้าทายที่เราเผชิญอยู่ในขณะนี้ และวิธีที่เราจะเตรียมรับมัน อย่างไรก็ตาม สิ่งที่นำเสนอไม่ได้เป็นเพียงความท้าทายที่จะเปลี่ยนแปลงธุรกิจกีฬาอย่างลึกซึ้ง แต่เป็นโอกาสในการคิดอย่างรอบคอบว่าเราต้องการสร้าง ระบบนิเวศการกีฬาประเภทใด ไม่ใช่แค่เตรียมพร้อมสำหรับ และนี่เริ่มต้นด้วยวิธีที่เราคิดและพูดเกี่ยวกับกีฬา
ถ้อยคำส่วนใหญ่ที่ใช้พูดถึงกีฬาในปัจจุบันเป็นศัพท์แสงจากโลกธุรกิจ และแม่นยำจริงๆ ในการอธิบายเรื่องที่เกี่ยวข้องกับอุตสาหกรรมการกีฬา: ระบบ กรอบงาน โครงการแผนประสิทธิภาพ นี่เป็นเหตุผลหนึ่งที่ทำให้เรารู้สึกว่ากีฬานั้นต้องหยุดชะงักลง ในขณะที่อุตสาหกรรมนี้กำลังเผชิญกับการหยุดชะงักลงกีฬาของชุมชนช่วยสร้างไม่หยุด; ความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันที่บันดบันดาลใจไม่จางหายเมื่อการพบปะกันแบบตัวต่อตัวถูกจำกัด สำหรับนักกีฬาที่บ้าน ‘การแสวงหาความเป็นเลิศ’ ไม่หยุด นี่ไม่ได้หมายความว่าจะไม่รู้สึกถึงผลกระทบนี้ในวงกว้างในโลกของกีฬา แต่เราต้องมีสติสัมปชัญญะมากขึ้นเพื่อไม่ให้ถ่ายทอดประสบการณ์ที่เกี่ยวข้องกับกีฬาที่ยังคงเป็นไปได้ภายใต้สถานการณ์ปัจจุบัน สำหรับหลายๆ คน เครือข่ายการสนับสนุนนี้เกิดจากทีมกีฬา และการเผชิญหน้าเสมือนจริงที่เกี่ยวข้องกับกีฬากำลังทำงานเป็นเสื้อชูชีพที่ช่วยให้พวกเขาสำรวจน่านน้ำที่ไม่แน่นอนและไม่รู้จักเช่นนั้น ความผูกพันของมนุษย์ที่สร้างขึ้นจาก
กีฬาอยู่เหนือการฝึกซ้อมและการแข่งขัน
อุตสาหกรรมกีฬาตั้งชื่อผู้คนตามบทบาทของพวกเขาในธุรกิจ: นักกีฬา ผู้ชม แฟน ๆ ผู้ฝึกสอน ผู้บริโภค แต่มนุษย์ที่ประกอบธุรกิจแต่ละประเภทได้สัมผัสกับกีฬา (และกำลังประสบกับช่วงเวลานี้) ในรูปแบบที่เหนือกว่าบทบาทที่พวกเขาทำในอุตสาหกรรม หลายคนจะออกมาจประสบการณ์นี้ที่เปลี่ยนแปลงไปในลักษณะที่เกินขอบเขตบทบาทของตนในฐานะผู้บริโภคหรือผู้ผลิตกีฬา ดังนั้น กีฬาในโลกหลัง covid-19 จะต้องพูดกับเราในฐานะมนุษย์มากกว่าที่เคย และในฐานะมนุษย์ สิ่งที่ดึงดูดเราให้เล่นกีฬานั้นเป็นมากกว่าความบันเทิงที่ให้ หรือภาพที่สร้างขึ้น: มันเกี่ยวกับการเป็นเจ้าของ, เกี่ยวกับความสุข, เกี่ยวกับการอยู่ร่วมกัน, ทุกสิ่งที่เราขาดหายไปอย่างสุดซึ้งในขณะนี้ และที่ไม่มีสิ่งอื่นใด ปรากฏการณ์ทางสังคมสามารถเลียนแบบได้กีฬาเป็นปรากฏการณ์ทางสังคมของมนุษย์ไม่สามารถถูกแทนที่ได้ แล้วทำไมเราไม่พูดถึงเรื่องนี้อีก? เหตุใดเราจึงไม่
เตรียมตัวเองให้พร้อมเพื่อสร้างอนาคตที่รวบรวมทรัพย์สินของกีฬาที่นอกเหนือไปจากแผนภูมิและสเปรดชีตในอุตสาหกรรมกีฬาสำหรับกีฬาและการพัฒนาแล้ว วิกฤต covid-19 อาจเป็นโอกาสที่เราจะได้ฉายแสงและขับเคลื่อนสิ่งที่ทำให้กีฬามีความพิเศษและมีศักยภาพมาก ความจริงที่ว่ากีฬาสัมผัสถึงแก่นแท้ของมนุษยชาติและสามารถช่วยได้ เริ่มต้นความเป็นไปได้ไม่รู้จบจากโลกที่ต้องเผชิญกับความท้าทายที่ยิ่งใหญ่อย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนยึดมั่นในภาพลวงตาของภูมิคุ้มกัน เราทุกคนล้วนเชื่อมโยงถึงกัน และเปราะบางเช่นนี้ เราได้รับแจ้งอย่างเฉียบขาดถึงความเป็นมนุษย์ของเรา แต่เหตุใดการยอมรับนี้สำคัญต่อการเล่นกีฬา เพราะโดยพื้นฐานแล้วกีฬาเป็นปรากฏการณ์ของมนุษย์ และดูเหมือนว่าสิ่งนี้จะถูกลืมไปนานแล้วเนื่องจากอีเวนต์หลังงานถูกยกเลิก ลีกอาชีพจึงระงับกิจกรรม และอุตสาหกรรมกีฬาเริ่มรู้สึกถึงผลกระทบทางการเงินจากการระบาดใหญ่ของโควิด-19 ผู้มีส่วนได้ส่วนเสีจำนวนมากในจักรวาลกีฬา
Credit : lesasearch.com saabsunitedhistoricrallyteam.com sagebrushcantinaculvercity.com lesznoczujebluesa.com paleteriaprincesa.com
